Sandviç, oyundan geri kalmamak için elimize aldığımız ekmek arası bir şeylerle girdi hayatımıza. Okula aç gitmememiz için annemizin zorla elimize tutuşturduklarıyla yerini sağlamlaştırdı. Sonra iş yetişsin diye bilgisayarın başında kemirdik onları. Ne cefakarsın sen sandviç.
Hep dış güzelliğine önem veren insanlar, sandviçin hep içiyle ilgilendiler. Halbuki sandviçi sandviç yapan dışıydı.
Peki dışını da evde yapsak? O zaman o sandviçler daha bir yenilesi, daha da sağlıklı olmaz mı?
Yılların vefa borcunu sandviçe ödemek için ekmeğini de kendimiz yapıyor, teşekkürü bir borç biliyoruz.
