Bazen Bir Mutluluk İki Chopstick'in Arasındadır: China Stix

U: O zaman siz bu mutfağa giriş yaptığınızda ülkede neredeyse hamburger bile satılmıyordu daha?
Y: Doğrudur. 20 seneyi geçti bu mutfakla yakınlığım; garsonluğunu, müdürlüğünü yaptım; şimdi de hayatım oldu.

Bu sözler, Etiler'de ve Ataşehir'de hizmet veren China Stix'in sahibi Yunus Uğur Emci'ye ait. Hatırı sayılır güzellikte bir günden, altı çizilir bir cümle olarak kaldı hafızalarımızda.

Yemek.com'u yakından takip edenler, bir şehri tanımanın o şehrin mutfağından geçtiğini bilerek yaşadığımızı bilir. Bu sebepten yüzlerce kez mekan tanıttık, yüzlerce kez soluğu tanımak istediğimiz bir mekanda aldık. Bu kez de Yunus Bey bizi, China Stix'e davet etti.

Davete biraz erken saatte icabet ettik. Erken saat olması, yoğun tempoya hazırlanan bir mekanla karşılaşmamıza neden oldu. Biz köşede bir masaya oturmaya niyetlenmek üzereyken, Yunus Bey geldi yanımıza.

Yemeğin kendisi kadar hikayesine de meraklı sorular duymaya başlayacaktı. Fark etti, "Durun, önce siparişlerinizi verelim" dedi. Siparişlerimizi sordu. Biz hala karar verememiştik, zira binlerce yıllık geçmişi olan bir mutfaktaydık, bin yıldan fazla süredir chopstick'le buluşuyordu suşi. O biraz "Bana bırakın" dedi, biz biraz "Bize de mi menü" kıvamındaydık...

Ortada buluştuk, ardından da Dynamite Shrimps, Karides Köfte, Edamame ve Crunchy Crazy Rainbow Roll'la buluştuk. Sofrada ilk önce yemek konuşulurdu, biz de sözü onlara bıraktık.

Meğerse hakkını verememişiz: Edamame

En azından şahsım adına, edamame'nin şu ana kadar hakkını veremediğimi düşünüyorum. Tamam, lif, protein ve demir açısından çok zengindi, mümkün mertebe dünyanın en sağlıklı atıştırmalıklarından biriydi. Lakin şu ana kadar bıraktığı izlenim, ağır toplar sofraya gelmeden sofrayı idare eden tabaktan daha fazlası değildi. Evet öyleydi aslında ama sadece ondan ibaret değilmiş. Birazdan okuyacağınız ağır toplar masada hızlıca tüketildikten sonra, sohbete eşlik eden bir tek edamame kalınca ve bunu da gayet güzel yapınca anladım.

Yunus Bey'in söyledikleri de düşüncelerime onay niteliğindeydi: "İnsanlar daha çok bir şeyler içerken tüketiyor artık edamame'yi. Sohbet ediyorlar bir yandan"

Aklımdaki bir diğer soruya da yanıtı vardı China Stix'de yediğimiz edamame'nin. "Edamame işte, hepsinin tadı aynı, nerede yersen ye" değilmiş. Yediğin yer fark ediyormuş. Tuzu, tazeliği ve çıtırlığı doğru oranda buluşunca gerçekten lezzetli olabiliyormuş.

Karides, ciddi bir meseledir: Karides köfte

Özellikle Çin mutfağı için karides turnusol kağıtlarından biri olabilir. Çünkü karides, muhtemelen ticari kaygılardan ötürü glaze dondurma işlemine maruz kalan yiyeceklerden biri olabiliyor zaman zaman. Çok sağlıksız bir işlem olduğunu iddia etmemekle birlikte, karidesin en lezzetli halini de veremeyebiliyor. China Stix'de tüketilen hiçbir karidesin glaze olmadığını düşündüğümüzde, yediğimiz köftenin güzelliğinin usta eli dışında nedeni belli oluyor. Kaldı ki konu köfte olunca bizden iyisi olamaz zaten.

U: Doğru mu Yunus Bey?
Y: Doğrudur(gülüyor).

Karides, sosta boğuldu: Dynamite shrimps

Dynamite sos, Çin mutfağı için yazının icadı, ateşin bulunması kıvamında bir tat olabilir. Masaya gelen 8 parçayı ve biraz da parmaklarımızı sosa bandırırken hissettiğimiz şey buydu. Tatlı acı soslu, çıtırlığıyla ağzımızda küçük bir dans figürü sergileyen karidesleri sosa boğduk resmen. Birkaç dakika duramadı masada. Niye herkes için bir porsiyon istemedik diye hayıflandık.

Aramızda en sevdiği şey karides olmayanların, karidese olan bakışı değişti. Neredeyse karides yerine tatlı ekşi tavuk yediği günlere hayıflanacaktı. Tuttuk kendisini. "Yunus Bey, arkadaşlardan isteyelim aynısından bir tane daha yapsın lütfen" dedik. O da açıkladı: "Bu ara en çok dynamite soslu lezzetlerimize rağbet var, ben hazırlatıyordum zaten bir tane daha"

Kendine teşekkür ettirdi: Crunchy Crazy Rainbow Roll

Sayarken insanı yoran, yerken tek tek her birine teşekkür ettiren bir birliktelik bu: Tempura karides, yengeç, salatalık, avokado, somon havyarı, yılan balığı, susam, dynamite sos, teriyaki sos ve panço. Doğru okudunuz, bütün bunların her biri tek bir roll'a sığmıştı. Resmen "best of"du, resmen "all star"dı.

O kadar lezzet arasında birkaçının ön plana çıkacağını düşündük açıkçası, ağzımızda keskin bir yengeç tadı olacaktı ya da yılan balığı kalacaktı damağımızda. Yılan balığı olacaksa iyiydi gerçi, en güzel suşi çeşidinden birinin, yılan balığından yapılan unagi maki olduğunu düşünenlerdendik. Bütün bu düşünceler ilk ısırıkta bulutlara karıştı. Nefis bir uyumdu bu. Lokum kıvamında bir keyif vardı ağzımızda. Aradan dynamite sosu yakaladım damağımda. O da başıma gelebilecek en güzel şeydi zaten.

Yunus Bey durumu çok iyi özetledi: "Menüde en sevdiklerimdendir o, o yüzden önerdim size".

Biz tarihin en lezzetli ışık hızı yolcuğunu yaptıktan sonra (gerçekten masadakileri çok hızlı yok ettik), Yunus Bey'e çevirdik sözlerimizi. Mutlu insan, cümle kurarmış. Biz de soru sorduk. Klasik "Bize başarı hikayenizi anlatır mısınız?" değildi, sorduklarımız. O da başarı hikayesi klişesini sevmiyordu. Lakin ortada bir başarı vardı, biz yediklerimizden çok memnunduk.

"Hayatımda bilmediğim işe girmedim, girmem. 20 senedir bu mutfaktayım, doğuşuna, gelişmesine, elimde büyümesine tanıklık ettim. Her sabah gider günlük malzemelerimizi alırım. Bütün Asya mutfaklarını takip ederim. Tüketici davranışlarını merak ederim. Örneğin, spor yapan müşterilerimiz var. Bu mutfağı proteini bol olmasından dolayı tercih ediyorlar. Onlara göre refleks alırım. Bir de çalışan ekip mutluluğuna önem veririm. Eğer biri 5 hak ediyorsa, 5 almalıdır. Biraz daha fazla kazanacağım diyerek ekipten birinin motivasyonunu kırmam, aklının işten başka bir şeyde olmasını istemem"

3'ü Çinli, 1'i Filipinli olmak üzere onlarca çalışanı olan bir mekan sahibinden bunları duymak, yediğimiz yemekler kadar güzeldi. Her gün kapanan mekan haberlerini duymak ne kadar limoniyse, bu sözler o kadar tatlıydı. Bu sebepten devamında gelen "Evet, büyümeyi düşünüyoruz, yönetebileceğimiz kadar franchising verme gibi bir fikrimiz var" cümlesi de dynamite sos kadar lezzetliydi.

Artık veda vakti gelirken, lavaboya gitme bahanesiyle soluğu açık mutfakta aldık. Açık mutfağın dünyanın en samimi şeyi olduğuna inananlardan biri olarak, Filipinli ustanın suşi yapmasına tanıklık etmek için yanında belirdim. Rahatsız olmadı hiç, sanırsam alışkındı; insanlar merak ediyordu suşi yapımını. Tıka basa doymamıza rağmen, hazırladığı California roll'ları yemeden çıkamadık China Stix'den.

Her şey için teşekkür ettik bütün ekibe, Yunus Bey'e.

İnsanı güzel bir sofra kadar mutlu eden çok az şey olduğuna inandık bir kez daha. Ofise dönerken, aramızdan "Bu hafta sonu kesin suşi gecesi yapacağım, kesin" diyenler vardı.

Güzel bir hatıranın ardından, bir tane de siz yaratın diye, geç olmadan gidin diyelim efendim.

China Stix adres: Etiler, Nisbetiye Cd No:61, 34337 Etiler/İstanbul

Ataşehir şubesine daha yakın olanlar için:

China Stix adres: Ağaoğlu My World Andromeda AVM, Barbaros Mahallesi, Ihlamur Bulvarı, Leyla Sokak, C-H, No 8, Ataşehir, İstanbul