Birazdan okuyacağınız lezzetler, tatları ne kadar birbirinden uzak olsa da kötü denilebilecek görünümleri yüzünden kardeştir. Onlara ayrı bir ilgi ve özen gösterilmesi gerekir. Az sonra sindirim sisteminize dahil olacak bir şeye ne kadar çok şevkat gösterilebilirse, işte bu lezzetlere de o şevkatin gösterilmesi gerekir.
Esasen burada üzerine basa basa söylemek istediğimiz bir şey varsa, o da şekilciliğin ırkçılıkla yarışabilecek kadar kötü ve ayıp olduğudur. Bi' bakıma o şirin kulaklarınızı nazikçe çektiğimizi ve sonrasında 'Bir yemeğin tadına bakmadan sırf kötü görünüyor diye onu reddetmemelisin güzel kardeşim!' diye fısıldadığımızı varsayabilirsiniz.
Kısacası, söz konusu sofralarımız ise, şimdilik atomu bir kenara bırakmalı ve ön yargılarımızı paramparça etmeliyiz diyoruz.
Soğansız olmasın: Menemen
Günün her saati yenebilecek, lezzetiyle geniş kitlelere hitap edebilen, yemek dünyasının adeta Yıldız Tilbe’si Menemen’in tadına bakmayanınız yoktur. Şimdi Menemen’i hiç tanımadığınızı, o muazzam tadını bir kere olsun hissetmediğinizi varsayın.
Domates, biber ve soğanlar pişerken öyle erimiş ki dallarından koparıldığı halleriyle uzaktan yakından alakaları kalmamış. Yetmemiş, bir de üstüne o şahane(!) kokusu ve görüntüsüyle yumurta eklenmiş! Bu görüntüde bir gıdanın, bu derece bir lezzete sahip olduğunu ilk bakışta söyleyebilir miydiniz?
Kimyon olmadan asla: Kokoreç
Ekmeğin arasında hadi yine bir derece, 'Yap ordan bi çeyrek abicim!' dersin, kimyonda da cömertsen direkt lüpletirsin. Fakat porsiyon halinde olduğunda bi' duraksıyor insan.
Ne de olsa yumuş yumuş bir hal tavır var halka kokoreçte. Lakin lezzeti büyüler, insanı kendinden geçirir.
Onun için çıldırın: Çılbır
O yumurta, o kaynamış suya kırılır ya hani; kırılır da, sarısı kaskatı kesilirken beyazı deniz anasının kolları gibi suda dans etmeye devam eder ya... Hadi kolaysa batır çatalı ve götür ağzına!
Oysa bilseniz ki, sarımsaklı yoğurt ve kırmızı biber ile bambaşka dünyaların kapıları damaklarınıza aralanır, tabii ki de hunharca yumulursunuz!
Adında bile meymenet yok gibi: Paça
Gecelerin çorbası bir nevi... İçinde parça parça sakatat var, üstelik ismi de 'paça'. Yani aslında haklısınız ön yargılı olmakla. Fakat lezzetine bir tutulanın gözü bir daha ne mercimek görür ne ezogelin.
Tartışması bol: Midye dolma
Muhtemelen sokağın en işlek yerine konuşlanmış ve ‘Midyeaah! Midyeaah!’ diye bağıran o samimi satıcının hemen önündeki tezgahtan en çirkin, en biçimsiz, en yaban halleriyle size gülümsüyor olurlar. Fakat, gözünüzü karartıp, limonu boca ettikten sonra damaklarınızla buluştular mı, artık dünyanın en mutlu insanlarından birisinizdir.
İzmirli olmayan pek bilmez: Tartı
İzmir’e ait, kaymağın kavrulmasıyla elde edilen, genellikle kahvaltılarda yahut makarnalara sos olarak tüketilen bu benzersiz lezzet, şekil itibariyle binek hayvanı dışkısına benzer çok afedersiniz.
Fakat lezzeti cennettendir. Bir kilo daha alayım diye evi-arabayı satıp ocağınıza incir ağacı dikmeniz işten bile değildir.
Denizden babam çıksa yerimciler online mı: Istakoz
Aslında tüm deniz kabukluları için bu durum böyle ama ıstakozda sanki insanın gözü daha da korkuyyor. Uzun uzun antenlerine adar hayvancağızın tüm detaylarını görebiliyorsunuz ve bu bir yiyeceğe ön yargılı olmak için çok geçerli bir sebep.
Ama ıstakozun o güzel renkli kabuğunu kırıp, içindeki yumuşacık eti bir kere hüplettiniz mi müptelası olmadan duramazsınız. Uyarmadı demeyin.
Şimdi olsa da yesek: Elbasan tava
Evimizdeki mutfaklara sorgusuz aldığımız eşsiz bir yemek Elbasan Tava... Sofralarda ısrarla görmek istediğimiz böyle nadide bir parçanın sosunun, henüz saça sürülmemiş bir saç boyası kıvamında ve renginde olması ise ilk etapta insanı bi silkelenip kendine getirmeye itiyor.
Bataklık görünümlü sosunun içinden kafalarını çıkarabilmiş zavallı et parçalarıysa lime lime olmuşlar ve ‘üzgün’ görünüyorlar.
Kaç kişi, düşünmeden, en azından şöyle azıcık bir kokusunu içine çekmeden kaşığını daldırabilir bu görüntüye? Cevap basit, daha önceden Elbasan’ın tadına bakma şerefine nail olabilmiş herkes!
Ustanın el falına bakılır: Çiğ köfte
Yapan kişinin avucundaki bütün kıvrımları üstlerinde görebilirsiniz. Bu durum, tabii bu gıdalara gönül rahatlığıyla ‘Evet!’ demenizi biraz zorlaştıracaktır. Oysa lezzetleri öyle mi...
Tam kıvamında olsun diye tavana atılma suretiyle evinizin dekoratif estetiğini kolaylıkla gözden çıkarabilirsiniz onlar için.
Kuzunun en lezzetli yerinden: Şırdan
Sofrada aslında çoğunlukla küçükbaş havvanların mide bölümünden yapılan şırdanı daha önce hiç yememiş birinin olası ve sıralı tepkileri:
-Ay bu nee?
-Bi’şey diyeceğim, bu kuzunun tam olarak neresinden yapılıyor?
-Bölerek mi yemek lazım?
-Yiyorum o zaman bi çatal bak ben!
-Du bakalım, hadi hayırlısı...
-Mmmmhh!
-Mmmm mmh mmmm!
-Bir tane daha alabilir miyim?
Şırdanın ikinci göbek kuzeni: Mumbar dolması
Şekil şemal konusunda diyecek tek bir lafımız yok. Lezzet konusunda da mumbar dolmasının tadına bakanların öyle... Görüntüsünün yanında lezzetiyle ön yargılarımızı kıracak yiyecekler en güzel örneklerden biri.
Keşke öyle hemen karar vermeseydin: Keşkek
Batı Anadolu, Trakya, Doğu Anadolu, Karadeniz, Orta Anadolu... Bir sürü yöre sahiplenmiştir keşkeği.
Yarma buğday ve etten yapılır, lezzeti ne kadar iyiyse balçığa benzeyen görüntüsü o kadar kötüdür. Hiç denemeyenleriniz varsa bu nefis düğün yemeğini, yarım kalmış sayılır. Bilginize...
Not: Daha onlarca böyle kötü görünen fakat aşırı lezzetli yiyecek var mutfaklarımızda. Siz de, yolda yanınızdan geçse yüzüne dahi bakmayacağınız ama ‘Tanısanız aslında çok seversiniz.’ dediğiniz, ya da o meşhur ‘Çirkin ama muhabbeti çok iyi kanka!’ diye tabir edilebilecek yemekler konusunda bilgiye sahipseniz bizimle paylaşın!
Yorumlar
0