<p>Angus, 2000’li yıllarda Türkiye’de adını duyurmuş olsa da, sığırların ülkeye ilk ayak bastığı yıllar 1950’li yıllara denk gelir. O yıllarda, yerli kara inekler ile yapılan melezleme denemelerinin başarısız olması nedeniyle piyasaya sürülmeyen Angus eti, 2003 yılında melezleme olmaksızın tüketiciyle buluşmuştur. </p>
<h2>Angus etinin özellikleri</h2>
<p>Anguslar, dünyaca yaygın bir görüşe göre, en karlı besi ırkı olarak nitelendirilmektedir. Angus eti, özellikle yumuşaklık ve lezzet yönünden en kaliteli sığır ırkı olarak belirlenmiştir. Angus etinin rengi, dokusu, yağ rengi ve mermerleşme oranı (yağın et arasında dağılma oranı) sayesinde et kalitesi yetiştiriciler ve tüketiciler açısından daha da cazip bir hale gelmektedir. Angusların doğal bir şekilde boynuzsuz oluşu nedeniyle yetiştirilme döneminde yaralanma riski düşmekte, böylelikle etin kalitesi ve randımanı da artmaktadır. Zor iklim koşullarına dayanıklılıkları, her iklimde yetiştirilebilir olmaları, yardım almadan doğum yapma konusundaki başarıları ve erken gelişerek randıman veren bir ırk olmaları sebebiyle de yetiştiriciler tarafından sıklıkla tercih edilen bir sığır türü olarak öne çıkmaktadır. </p>
<h2>Angus etinin pişirme yöntemi</h2>
<p>Angus etinin gereğinden fazla pişirilmemesi, etin neminin yok olmaması, kurumaması, lezzetli dokusunun korunması açısından son derece önemlidir. Izgarada pişirme yöntemi için genellikle Angus sığırlarının sırt kısmındaki etler tercih edilmelidir. Kalın etler pişirilirken et derecesi kullanılması tavsiye edilmektedir. Et derecesi, etin yan kısmından orta kısmına doğru batırılmalı ve et 45-50 derece arasında bir ısıda, etin iç kısımları pembe kalacak şekilde pişirilmesi gerekmektedir. Tavada pişirme söz konusu ise, yüksek sıcaklıkların tercih edilmesi nedeniyle özellikle dökme demir tavalar kullanılması tavsiye edilmektedir.</p>
<div class="mobileContentRepeat"><div class="banner"><div id='div-gpt-ad-1469781094398-7' style='width:300px;'><script type='text/javascript'>googletag.cmd.push(function () { googletag.display('div-gpt-ad-1469781094398-7'); });</script></div></div></div><h2>Angus etinin püf noktaları</h2>
<p>Angusların anatomik olarak arka bacaklarını kullanmaları sebebiyle but kısımları yağsız ve kaslı olmaktadır. Eğer Angus etinden bir kıyma elde edilecek ise, lezzetli olması açısından yağsız but bölgesinden değil, sığırın yağlı bölgelerinden kıyma yapılması tercih edilmelidir. Angus'un en değerli kısımları ise sığırın en az hareket eden kısımları olan kontrfile ve bonfile olarak belirlenmektedir. </p>

Angus-Eti

SÖZLÜK

Angus Eti

<p>Angus, 2000’li yıllarda Türkiye’de adını duyurmuş olsa da, sığırların ülkeye ilk ayak bastığı yıllar 1950’li yıllara denk gelir. O yıllarda, yerli kara inekler ile yapılan melezleme denemelerinin başarısız olması nedeniyle piyasaya sürülmeyen Angus eti, 2003 yılında melezleme olmaksızın tüketiciyle buluşmuştur. </p> <h2>Angus etinin özellikleri</h2> <p>Anguslar, dünyaca yaygın bir görüşe göre, en karlı besi ırkı olarak nitelendirilmektedir. Angus eti, özellikle yumuşaklık ve lezzet yönünden en kaliteli sığır ırkı olarak belirlenmiştir. Angus etinin rengi, dokusu, yağ rengi ve mermerleşme oranı (yağın et arasında dağılma oranı) sayesinde et kalitesi yetiştiriciler ve tüketiciler açısından daha da cazip bir hale gelmektedir. Angusların doğal bir şekilde boynuzsuz oluşu nedeniyle yetiştirilme döneminde yaralanma riski düşmekte, böylelikle etin kalitesi ve randımanı da artmaktadır. Zor iklim koşullarına dayanıklılıkları, her iklimde yetiştirilebilir olmaları, yardım almadan doğum yapma konusundaki başarıları ve erken gelişerek randıman veren bir ırk olmaları sebebiyle de yetiştiriciler tarafından sıklıkla tercih edilen bir sığır türü olarak öne çıkmaktadır. </p> <h2>Angus etinin pişirme yöntemi</h2> <p>Angus etinin gereğinden fazla pişirilmemesi, etin neminin yok olmaması, kurumaması, lezzetli dokusunun korunması açısından son derece önemlidir. Izgarada pişirme yöntemi için genellikle Angus sığırlarının sırt kısmındaki etler tercih edilmelidir. Kalın etler pişirilirken et derecesi kullanılması tavsiye edilmektedir. Et derecesi, etin yan kısmından orta kısmına doğru batırılmalı ve et 45-50 derece arasında bir ısıda, etin iç kısımları pembe kalacak şekilde pişirilmesi gerekmektedir. Tavada pişirme söz konusu ise, yüksek sıcaklıkların tercih edilmesi nedeniyle özellikle dökme demir tavalar kullanılması tavsiye edilmektedir.</p> <div class="mobileContentRepeat"><div class="banner"><div id='div-gpt-ad-1469781094398-7' style='width:300px;'><script type='text/javascript'>googletag.cmd.push(function () { googletag.display('div-gpt-ad-1469781094398-7'); });</script></div></div></div><h2>Angus etinin püf noktaları</h2> <p>Angusların anatomik olarak arka bacaklarını kullanmaları sebebiyle but kısımları yağsız ve kaslı olmaktadır. Eğer Angus etinden bir kıyma elde edilecek ise, lezzetli olması açısından yağsız but bölgesinden değil, sığırın yağlı bölgelerinden kıyma yapılması tercih edilmelidir. Angus'un en değerli kısımları ise sığırın en az hareket eden kısımları olan kontrfile ve bonfile olarak belirlenmektedir. </p>

<p>Dananın sırt kısmından elde edilen ve anrikota göre daha yumuşak bir ete sahip olan bonfile, hayvanın sağ ve sol tarafında olmak üzere iki adettir. Ortalama ağırlığı 1,5-2,5 kilogram arasında değişmektedir. Bonfile, çok çalışan bir kas bölgesi olduğu için yağ barındırmamaktadır. Damak tadına göre az ya da orta pişmiş olarak tercih edilebilir. Fransa'da pek çok farklı çeşidi yapılan bonfilenin en ünlü pişirilme şekli, fesleğen aromasının yoğun olarak hissedildiği Cafe De Paris soslu türüdür.</p>
<h2>Bonfilenin pişirme yöntemi nedir?</h2>
<p>Bonfile pişirilmeden önce, oda sıcaklığında 10 dakika dinlendirilmelidir. Bu işlemden sonra bonfilelerin üzerine bir fırça yardımıyla sızma zeytinyağı ve az miktarda karabiber yayılır. Ardında bir tutam kaya tuzu ilavesi yapılır ve aynı işlem bonfilelerin alt kısmı için de tekrarlanır. Bonfilelerin pişirileceği tava öncelikle boş olarak ocağa alınır. Bu şekilde kızdırılan tavaya, bonfileler birbirlerine değmeyecek şekilde yerleştirilir. İsteğe göre bu işlem mangalda da yapılabilir. Bonfileler önceden yağlandığı için tavaya ekstra yağ koyulması gerekmez. Orta ya da yüksek ateşte pişmeye bırakılan bonfileler sık sık çevirilmeli ve her iki taraflarının eşit bir şekilde kızarması sağlanmalıdır. Etin iç kısmının da pişmesi için bonfileler ara ara çatalla bastırılabilir. Pişen bonfilelerin kendi buharlarında birkaç dakika bekletilmesi daha yumuşak olmalarını sağlamaktadır. Bu sırada etlerin üzerine eritilmiş tereyağı eklenerek bonfilelerin lezzeti artırılabilir. Son olarak bonfileler servis tahtası veya tabağı içine alınır. Bonfilelerin kızartıldığı yağın içine bir miktar soya sosu ilave edilerek hafif ısıtılır ve bonfilelerin üzerine sos olarak eklenir. Dikkat edilmesi gereken nokta, bonfilelerin lezzetini alabilmek için fazla pişirilmemesi, hafif pembe kalması gerektiğidir.</p>
<h2>Bonfile neyle iyi gider?</h2>
<p>Bonfile, protein değeri yüksek bir besin olduğu için sunumu buharda pişirilmiş sebzelerle birlikte yapılabilir. Bunun için kabak, havuç ve karnabahar gibi sebzeler tercih edilebileceği gibi, aynı zamanda koçan süt mısırı, fırınlanmış patates ve karamelize edilmiş arpacık soğanı da kullanılabilir. Bonfilenin yanına Akdeniz yeşillikleri ile pilav eklenerek besleyici ve doyurucu bir öğün oluşturulabilir.</p>
<div class="mobileContentRepeat"><div class="banner"><div id='div-gpt-ad-1469781094398-7' style='width:300px;'><script type='text/javascript'>googletag.cmd.push(function () { googletag.display('div-gpt-ad-1469781094398-7'); });</script></div></div></div><h2>Yumuşacık bonfile pişirmenin sırrı</h2>
<p>Bonfile satın alınırken, 1,5-2 kilo gelen parçaların seçilmesi gerekmektedir. Pişirilmeden önce etin hazırlık aşaması, yemeğin lezzetli bir sonuç vermesi bakımından önemlidir. Parça halinde satın alınan bonfilenin yağ ve sinirleri mutlaka temizlenmelidir. Bonfileler çok ince olmamalıdır. İnce kesilen parçalar pişirilme esnasında kuruyarak tüm lezzetini yitirmektedir. Sığır etine kıyasla yağ oranı düşük olan bonfile, pişirilmeden önce bir fırça yardımıyla hafifçe yağlanmalıdır. Teflon yerine döküm tava kullanılırsa bonfilenin kuruması büyük ölçüde engellenir ve lezzeti korunmuş olur.</p>

bonfile

Bonfile

<p>Japon ineği olarak da bilinen sığırdan elde edilen wagyu eti, Japonya’da zamanında çeltik tarlalarında işçi öküzü olarak kullanılan wagyudan çıkartılır. Otoriteler tarafından dana etine oranla daha lezzetli olduğu öne sürülen bu et, lezzetini hayvanın yetiştirilme tarzından alır. 19. yüzyılın ortalarına kadar Japonya’da dana ve kuzu eti yemek yasak olduğu için wagyu eti, dünya mutfak kültürüne oldukça geç girmiştir. Fiyatı Japonya’da ve dünyada diğer sığır etlerine kıyasla daha pahalıdır. Bunun nedeni temelde kalitesi olsa da klasik müzik eşliğinde bira içirilen, bunun yanı sıra alkolle masaj yapılan ineklerden elde edildiğine dair geliştirilen pazarlama stratejisi de ana sebeplerden biridir. </p>
<h2>Wagyu etini pişirme yöntemleri nelerdir?</h2>
<p>Wagyu sığırı eti tüm dünyada biftek olarak ön plana çıkmıştır. Oldukça yağlı olan et dokusundan dolayı tava ve ızgaralarda pişirilir. Lifli yapısı, mermerleşme benzeri bir etkiyle etin bütünlüğünü koruduğu için pişirilmesi yüksek ısıda olmalıdır. Kobe tipi biftek yaygın olarak kullanılır.</p>
<h2>Wagyu eti nasıl elde edilir?</h2>
<p>Japon Wagyu eti, bira fabrikalarında yan ürün olarak üretilen fermente edilmiş arpa ve buğdayla beslenen wagyu cinsi sığırlardan sağlanır. Bu hayvanlar Japonya’da temiz dağ havası olan geniş meralarda yaşarlar. Yıllarca geliştirilen yetiştirme alışkanlıkları sayesinde etlerindeki doymamış yağların doğmuş yağlara oranı çok yüksektir. Beslenme yöntemleri neticesinde Omege 3 ve Omega 6 yağlarını da içerir.</p>
<div class="mobileContentRepeat"><div class="banner"><div id='div-gpt-ad-1469781094398-7' style='width:300px;'><script type='text/javascript'>googletag.cmd.push(function () { googletag.display('div-gpt-ad-1469781094398-7'); });</script></div></div></div><h2>Wagyu eti çeşitleri nelerdir?</h2>
<p>Temelde siyah Japon, Japon polet, kısa boynuz Japon ve kahverengi Japon ya da Kumamato kırmızı olarak bilinen dört farklı tip wagyu eti vardır. Ayrıca yetiştiği bölgelere göre sınıflandırılan sığırlar Kobe, Tajima, Hida, Tottori, Okayama, Shimane, Kochi ve Kumomoto olarak da isimlendirilmiştir. Japonya’da üretilen sığırların %90’ı Tottori, Tajima, Shimane ve Okayama’yı da kapsayan Siyah Japon türündedir. Kochi ve Kunamato’yu içeren kahverengi Japon ve Kunamoto kırmızı türleri %9’luk paya sahipken, kısa boynuz ve polet ise çok az bir paya sahiptir.</p>
<h2>Wagyu eti nerelerde üretilir?</h2>
<p>Japonya dünyaya açıldıktan sonra, birçok ülke tarafından ithal etilen wagyu eti, artan üretim maliyetleri neticesinde çok pahalıya gelmesi nedeniyle, başta Avustralya ve Amerika Birleşik Devletleri olmaz üzere Kanada, İskoçya, Yeni Zelanda, Şili, Tayvan, Çin, Hong Kong, Singapur, Endonezya, İngiltere, Fransa, Almanya ve Danimarka'da özel olarak oluşturulmuş çiftliklerde yetiştirilmektedir. Bu etler, lezzet yönünden birbirlerinden ayrılır.</p>

wagyu-eti

Wagyu Eti

<p>Dana bacon kasaplık sığırın sırt, karın ve döş kısmından, tuzda bekletilip tütsülenerek üretilen ve bir tür çemensiz pastırmaya benzeyen şarküteri ürünüdür. Bacon aslen domuz etinden üretilir ve domuz ürünü olarak bilinir. Domuzun jambon, prosciutto gibi görece daha değerli şarküteri ürünleri üretilmesine uygun olmayan bölgelerinin değerlendirilmesi amacıyla üretilir. Ülkemizde ise domuz eti tüketilmediğinden, sığır etinden üretilerek tüketime sunulmakta ve dana bacon olarak adlandırılmaktadır.</p>
<h2>Dana bacon sığırın hangi bölgelerinden elde edilir?</h2>
<p>Dana bacon fazla yaş almamış sığırların kalça üst kısmı olan tranç, karın boşluğu olan pençata ve döş etinden üretilir. İtalyanların domuzun karın boşluğundan, tütsülemeden elde ettikleri bacon türüne pancetta adını verdiklerini de belirtmekte fayda var. Sığır eti domuz etine göre daha az yağlı olduğu içini dana bacon da orijinal bacona göre daha az yağlı olur.</p>
<h2>Dana bacon nasıl üretilir?</h2>
<p>Bacon üretilecek et bir süre kuru dinlendirme (dry aged) yapılmak suretiyle bekletilir. Dinlendirilen et tuz, toz şeker, sodyum nitrat ve baharatlarla kaplanarak 1 hafta kadar daha bekletilir. Bu süre sonunda ılık suyla üzerindeki tuzdan arındırılan et, isleme (füme) işlemine alınır. Ceviz, meşe, ardıç gibi ağaçların talaşlarının alevsiz usulde yakılmasıyla elde edilen dumanda, kapalı isleme alanlarında 24-36 saat arası tütsülenen et artık bacon haline gelmiştir. Dilimlenerek tüketime sunulur.</p>
<div class="mobileContentRepeat"><div class="banner"><div id='div-gpt-ad-1469781094398-7' style='width:300px;'><script type='text/javascript'>googletag.cmd.push(function () { googletag.display('div-gpt-ad-1469781094398-7'); });</script></div></div></div><h2>Dana bacon nasıl tüketilir?</h2>
<p>Bacon uluslar arası mutfakta en yaygın olarak kahvaltıda tüketilir. Kendi yağında tavada bir süre pişirilen bacon’ın açığa çıkan yağına yumurta kırmak usulüyle elde edilen bacon’lı yumurta, İngiliz ve Amerikan kahvaltı kültürünün belki de 1 numarasıdır. Ülkemizde ise aslında sucuk, salam ve pastırmaya kıyasla çok yaygın kullanılan bir şarküteri ürünü değildir. </p>
<p>Genellikle büyük süpermarketlerin raflarında ambalajlı olarak ya da sınırlı sayıdaki şarküterilerde dilimlenmeye hazır, açık halde bulunur. Ağırlıkla füme dil ya da füme et gibi soğuk olarak meze ve atıştırmalık amacıyla tercih edilir. Ayrıca pizza çeşitlerinde sucuk ve jambonla birlikte en çok tercih edilen şarküteri ürünüdür. Tost ve sandviçlerde de sıklıkla kullanılan dana bacon, ayrıca hamburgerlere de köftenin üzerine konulması suretiyle lezzet katar.</p>
<p><em>Görselin kaynağı: <a href="http://www.buzzhand.com" target="_blank">http://www.buzzhand.com</a></em></p>

dana bacon

Dana Bacon

<p>Geyik eti geyiğin, yasal olarak avlanabildiği ya da besiciliğinin yapılabildiği ülkelerde, avlanan ya da kesilen geyiklerden elde edilir.Türkiye'de avlanması ya da besiciliğinin yapılması yasal değildir. Bu yüzden ne eti, ne de geyik etinden üretilen şarküteri ürünlerine ülkemizde rastlanmaz. </p>
<p>Ancak bazı avlaklarda sınırlı sayıda ve önceden tespit edilmiş geyiklerin, av turizmi kapsamında avlanmasına izin verilir. Bu avlardan elde edilen etler ise av eti sunan restoranlara satılırlar. Çok özel olarak ithal edilmiş birkaç tür şarküteri ürünü yüksek fiyatlara, İstanbul’da sınırlı sayıdaki şarküteride bulunabilir.</p>
<h2>Geyik eti nasıl olur?</h2>
<p>Geyik eti süt danasına benzer açık pembe renkte bir ettir. Geyik çok hareketli bir hayvan olduğu için yağsız bir eti vardır. Bu yüzden biraz sert ama kolesterol oranı çok düşük olan bir ettir. Ancak kuzey ülkelerinde yaygın olarak besiciliği ve avcılığı yapılan Ren geyiklerinin, derilerinin altında kalın bir yağ tabakası bulunur. Bu yağ tabakası ise etten kolayca sıyrılıp temizlenebilir.</p>
<h2>Geyik etinin hangi bölgesi kullanılır?</h2>
<p>Geyik eti tıpkı bir sığı eti gibi düşünülmelidir. Derisi yüzüldükten sonra elde edilen eti, bir sığır gibi parçalara bölünebilir. Pirzolası, filetosu, bonfilesi, gerdanı ve butları çıkarılır ve kullanılır. Sığırdan farklı olarak but kısmı biftek yapmaya çok uygundur.</p>
<div class="mobileContentRepeat"><div class="banner"><div id='div-gpt-ad-1469781094398-7' style='width:300px;'><script type='text/javascript'>googletag.cmd.push(function () { googletag.display('div-gpt-ad-1469781094398-7'); });</script></div></div></div><h2>Geyik eti nasıl tüketilir?</h2>
<p>Geyik eti yasal olarak avlandığı ve üretildiği ülkelerde tıpkı sığır eti gibi tüketilir. Biftekten haşlamaya, yahniden fırında ızgaraya kadar farklı şekillerde pişirilir ve tüketilir. İsveç ve Norveç gibi ülkelerde konservesi yapılır. Ayrıca çeşitli biçimlerde şarküteri ürünü olarak da tüketilebilir.</p>
<p>Geyik eti denilince, bir de ekonomik olarak değerli bir tür olan Ren geyiği eti akla gelir. İsveç, Norveç, İzlanda, Finlandiya, Kanada, Grönland, Alaska ve Sibirya’da yaşayan Ren geyikleri o yörelerin halklarının beslenmesinde önemli role sahiptir. </p>
<p>Genellikle yavrulama mevsiminin ardından bahar aylarında avlanan Ren geyiklerinin etleri tütsülenerek, dondurularak veya konserve yapılarak saklanır ve yerli halk tarafından bütün kış boyunca çeşitli usullerde pişirilerek tüketilir. Hatta dondurulmuş geyik eti, tıpkı batı mutfaklarının popüler başlangıç yemeklerinden olan carpaccio gibi, kâğıt inceliğinde dilimlenip çiğ olarak yenir.</p>
<p><em>Görselin kaynağı: <a href="http://www.outcook.co.uk" target="_blank">http://www.outcook.co.uk</a></em></p>

Angus Eti

Angus etinin özellikleri

Angus etinin pişirme yöntemi

Angus etinin püf noktaları

Doyamayanlar için bir de videomuz var!

Sıkça Yenen Konular

Bonfile

Wagyu Eti

Dana Bacon

Geyik Eti

Yorumlar

Bir Tabak Daha?

Geyik Eti

Bıldırcın Eti

Kaz Eti

Muskat

Kanguru Eti