Yiyeceklerin isimleri yöreden yöreye, bölgeden bölgeye değişiklik gösterir. Bunu çok iyi biliyoruz. Hatta birçok film repliğine, gündelik hayattaki konuşmalara konu olmuştur.
"Biz İzmirliler çekirdeğe çiğdem deriz" bunların arasında en en meşhur olanıdır. Buğdaya yarma denilmesi de pek normaldir. Kulağımıza aşinadır yarma da çiğdem de hatta simit anlamına gelen gevrek de.
Ancak çok kısa araştırma yaptığımızda daha önce duymadığımız, kulağımıza oldukça yabancı geldiğinden bayağı komik gelen kelimeler, yemek isimleri ve yemek terimleri ile karşılaştık.
Bilenlerimiz var mı bilmiyoruz ama bunlar gibi isimleri annelerinden ya da aile büyüklerinden duyan varsa, aşağıya yorum olarak bırakıverin.
Ak baldır: Denizli, Çankırı, Diyarbakır
Baldırı duyar duymaz insanın aklına "Neden ak baldır?" sorusu geliyor haklısınız. Onu bilemiyoruz.
Akbaldır ya da akbaldıran olarak da anılan bu ot soğanlı bir bitki. Bitkinin yaprakları özellikle Diyarbakır ve Şanlıurfa'da bol miktarda satılıyor.
Bubuş: Afyon, Isparta
Bubuş Afyon ve Isparta'da üzüm, şeker, leblebi gibi tane halindeki çerezlere verilen bir ad. Bursa'da ise bubuş duta verilen bir isimmiş.
Büdeyi: Eskişehir
Eskişehir'de buğdaya, büdeyi derlermiş eskiden. Belki hala diyen birileri vardır?
Çağış: Denizli
İzmir'de nasıl simite gevrek diyorlarsa, Denizli'de de bala çağış deniliyormuş arkadaşlar.
Çiynak: Ankara
Hani şu üflediğimiz güzelim bitki var ya, evet evet karahindibadan bahsediyoruz. Ankara'da ona çiynak deniliyormuş.
Denizkaşığı: Isparta
Belki de en mantıklı olanı budur. Yani yukarıda okuduklarınızı size sorsak bilemeyebilirsiniz. Denizkaşığı ise mantık yürüterek bulunabilir. Isparta'da midye aynı zamanda denizkaşığı ile de anılıyormuş.
Dınkabağı: Çorum
İçi oyularak su taşımaya yarayan asma kabağına verilen isimmiş. Çorumlular bu konuda gerçekten hem pratik, hem de yaratıcı
Dırabez gurmak: Kıbrıs
Kıbrıslıların eskilerde çok sık kullandığı bir deyimmiş kendisi. Ziyafet vermek anlamı taşıyor.
Eveyik budu: Sinop
Armut. Bildiğimiz ballı bir armut. Burada önemli bir soru olarak aklınıza şu gelebilir: "Neden armut demek daha kısayken eveyik budu diyelim?"
Fışfış: Gümüşhane
Fışfış hepimizin aşina olduğu bir terim aslında. Fış fış kayıkçı adlı tekerlemeden Ancak buradaki fışfış, kayıkların hareketini değil de fırında pişen bir çeşit meyve tatlısını anlatıyor.
Haçapur: Trabzon
Trabzon'da bir pide ve soya fasulyesinden yapılan bir ekmeğe verilen isimmiş.
Kakaçı: Rize
Kakaçı Rize'de ham, olmamış meyvelere verilen adın tümüymüş.
Laçik: Gümüşhane
Yapılan hamur işlerinde çiğ kalan, pişmeyen kısımlara verilen ad.
Mişmiş: Adıyaman, Hatay
Adıyaman ve Hatay'da kayısıya verilen isimmiş, mişmiş. Çok kafiyeli oldu farkındayız.
Potturma: Niğde
Tandır fırınlarında toprak bir çömlek içinde pişen pancara verilen bir admış potturma. Pancara pancar deniyor ama pişince potturma oluyor.
Tahşut: Zonguldak, Çorum
Taze haldeyken dilimlenerek kurutulan elma ve armuta verilen isim.
Yorumlar
4