Buralarda doğduk diye demiyoruz, kuvvetle muhtemel dünya üzerindeki en orijinal insan topluluklarından biriyiz. Mesela yabancı bir filmde bizden bahsedilirse, mutluluktan konvoy yapacak hale geliriz. Eğer bir yerde inşaat varsa oturup saatlerce bakabiliriz. Sabah uyanır uyanmaz elinde çorapla halıdaki desenleri inceleyenimiz çoktur. Halı demişken, çocuklukta babamızdan azar yerken de bakışlarımız halının desenlerinde toplanır.
Demem o ki konu mutfak olunca da biz, kendimizi 100 kilometreden belli ederiz.
Eğer bir evde bayat ekmek varsa, taze ekmek yiyemeyiz
Bir gün babamın 2 ekmek fazla almasıyla döngü bozuldu, ilk önce bayatlar yenecek diye diye 7 yıl taze ekmek yiyemedik.
— Türk Erkeği (@TurkErkegin) April 13, 2015
Baba olanımızın en kati fikridir. İlk önce bayat ekmek yenir. Taze olanlar ertesi gün bayatlar. Bu köfte yapılıncaya ya da bir gün çok aç gelip bayat taze ne kadar ekmek varsa bitirilinceye kadar böyle gider.
Bir yerde açık büfe ya da altın günü varsa, o tabaktaki her şeyi birbirine sokarız
İster istemez yaparız bunu, kısırla profiterol; kurabiyeyle sarma birbirine sarılır, sarmaş olur.
Esnaf lokantasında hiçbir şeyi 'tam' istemeyiz
Anne insanının tembihlemesiyle, 1 saat sonra altı kapanması gereken tencereyi hep taştıktan sonra hatırlarız
Bunun diğer versiyonu da oyunun başından kalkmayıp kıymayı buzdolabından çıkarmayı unutmaktır. Sonuç, akşam yemeğinde makarna yemek.
Gecenin bir vakti buzdolabını açar boş boş bakarız
Gece 2 sularıdır hep. Kola içilmiş, cips, kek yenmiş; göz doymamıştır. Dolaptan bir sürpriz beklenmeye başlanır... (Sürpriz bir sonraki maddedir)
Hiçbir zaman bulduğumuzu zannettiğimizi de bulamayız
Dondurma kutusu görüldüğünde bir heyecan gelir ama....
Mola yerinde yemek yemek isteyip istemediğimize karar veremeyiz
Haklıyız da aslında, bir tabak pilava 8 lira veresimiz gelmez. Ama bir yandan canımız çeker. Ayağımız geri gider, otobüsteki keki düşünürüz; masaya doğru yürürüz. Sonra otobüsü kaçırma korkusu gelir aklımıza... Bak oturduğumuz yerden bile karar veremedik.
İki kardeşsek, bakkala ekmek almaya gitme konusunda hep kavga ederiz
Küçük olan hep ben gidiyorum der. Büyük olan sen yokken ben gittim hep, sıra sende der. Ya anne dayanamaz kendi gider ya da baba son kararı verir.
Ana yemekten önce gelen salatayı, ana yemek gelmeden kesinlikle bitiririz
Mekan sahibi de sinir olur, masadaki gereksiz tutumlu insan da bu duruma. Yarın yokmuş gibi çatalı basarız çünkü o salataya.
Bir masada çay tazeleniyorsa, geri kalanlar olarak çaylarımızı fondipleriz
Bu Anadolu Ateşi'nden sonra bizim en koreografi içeren hareketimizdir.
Misafiri tabağındakileri bitirmeden bırakmayız
Vallahi olmaz, bak beğenmedin mi yoksa, tamam keki bitir bari cümleleri eşliğinde ateş ederiz misafire. Ne yapalım gönlümüz güzel.
Bir konuda iddiaya gireceksek hep yemekli olanları seçeriz
Baklavasına halı saha, yemeğine bilardo, tatlısına Play Station. Ucunda yemek olmasa iddiaya girmeyeceğiz gibi.
Ülkedeki gazete okuma oranını, eski gazeteyi sofra bezi olarak kullanmamıza borçluyuz
Sonra ortalarda "Oğlum, Fener Diego'yu alıyormuş lan" diye dolaşmasak daha güzel tabii. Mesut Yılmaz'ı başbakan sanan var hala eski gazeteler yüzünden.
Dışarı çıkmayıp evde yemek yediğimizde "Şimdi aynısına dışarıda bir tabur para verecektik" deriz
Akşam yemeğinden sonra çay içeriz, sonra meyve yeriz, sonra tekrardan çay içeriz, sonra çekirdek yeriz, sonra çay içeriz
Sonsuza kadar gidebilir bu döngü. Mutluluğun tanımıdır orası ayrı.
Bir yerde ikram edilen keki, çikolatayı yiyemezsek eve getiririz
Anne insanı, otobüste alınan keki, düğünde alınan çikolatayı yemez hep eve getirir. Canını yediğimiz.
Elimizde bir bisküvi varsa, 100 metrekare içerisindeki herhangi bir çay bardağına batırırız
Sürekli tekrarlanan bir geyik olsa da sürekli tekrarladığımız bir vakadır. Güzel oluyor yalnız.
Dürümle ayranı aynı anda bitirmezsek, o gece uyuyamayız
Ayran kalsa heba olacak, ayran önce bitse ikinciyi söylemek gerekecek. Ekstra masraf.
Belli bir yaşı geçmeden ikinci içeceği de isteyemeyiz
Diyelim ki denk getiremedik dönerle ayranı bitirmeyi. İkinciye söylemek gerekecek. İşte o büyümeden olmaz. Küçükken bütün ayranlar, kolalar pahalı çünkü.
Apartmana yeni biri taşındıysa onu 2 gün aç bırakmayız
Severiz doyurmayı.
Yorumlar
3