Her şey bir yazıyı okumakla başlamış.
Elleri alışveriş poşetleriyle dolu bir şekilde evine gelen ve Kamboçya'da yaşayanların hayatını sürdürmek için çöp topladığını gören "aynebilim", o an yaptığından utanmış çünkü torbaları Kamboçya'da yaşayan bir ailenin bir aylık ihtiyacından çok daha fazlasıymış.
Aklına bir fikir gelmiş!
"Neden gitmiyorum ki?"
İçimizden kolay kolay çıkmayan süper kahramanlardan birisi olmak için yola çıkmış ancak süper kahraman olduğu belli olmasın diye yemek yapmaya devam etmiş. Tüm hikayesi de böyle harmanlanmaya başlamış.
Aynebilim, İstanbul'da yaşayan ve sabah erkenden kalkmamak için kendisine freelance bir hayatı uygun görmüş yazar, çizer, developer. Bir gün Kamboçya'daki yaşam şartlarının zorluğunu öğrenip uçak biletine bakıyor ve hayatına farklı bir yön veriyor.
Kamboçya'nın Phnom Penh kentinde bir aşevi açmayı düşünüyor. Yerleşimini gerçekleştirdikten sonra Phnom Penh insanlarının seveceği şekilde yemekler yapmaya başlıyorlar. Artık Kamboçya'da bir Türk tek başına bir aşevini kucaklıyor, yönetiyor ve yemekleri sevgisiyle dağıtıyor.
Kamboçya'daki insanlarla beden diliyle anlaşıyor ve gözlerinin içindeki sevgiyle çok daha büyük bir heves duyuyor. Yardımcısı olarak çalışan kişilerle şimdiye kadar beden dili dışında herhangi bir şekilde anlaşmıyor ancak sevginin ve yardımseverliğin ortak dili dünyanın her yerinde geçerli oluyor.
Herkesin hayali olan bir şeyi gerçekleştirmenin de gururunu yaşıyor. Çünkü çoğumuz sabah 9'da işe başlamak ve 6'da işten çıkmakla bağlanmış durumdayız hayata. Kendimize ayırdığımız vakitleri ödül olarak sayıyoruz. Peki ya her an bizim olsaydı ve biz o anları dilediğimiz gibi doldurabilseydik?
İşte böyle mutluluklar ortaya çıkardı.
Bir kap yiyeceğin verdiği mutluluk dünyanın en güzel gülen gözlerini ortaya çıkarır
ben hayalimi gerçekleştirip bir aşevi açtım..hem de kamboçya'ya..belki sana da ilham olurum^^
http://t.co/DYHAkGhvdV pic.twitter.com/4GZ7hyB5xl
— aynebilim (@aynebilim) February 9, 2015
Bir aşevi yalnızca yiyecek değil sevginin de en saf halinin verildiği bir yere dönüşür
bu video aşevini merak edenler için^^
https://t.co/DVAleiDYSi
— aynebilim (@aynebilim) January 29, 2015
Tebessümler gülümsemeye, gülümsemeler samimi bir minnettarlığa dönüşür
Neden Kamboçya'ya gittim? Neden aşevini orada açtım? Biraz anlatmaya çalıştım ^^
http://t.co/EGsFtEZLbo pic.twitter.com/jFrNYZ6Wi8
— aynebilim (@aynebilim) January 28, 2015
Ufak şeyler kocaman mutluluklara dönüşür ve ruhunuzu doyurur
bi de böyle serseriler var^^ herkes resim yapıyor o arkadaşına dövme.. pic.twitter.com/TFRvKYtMWE
— aynebilim (@aynebilim) January 18, 2015
Kendinize ayırdığınız vakit dünyanın en değerli anları haline gelir
O sırada kamboçya da bir türk! pic.twitter.com/K1ibwE62Sw
— aynebilim (@aynebilim) January 11, 2015
Çocukla çocuk olmanın hiç de ayıplanacak bir şey olmadığı iliklerde hissedilir
#aynsoupkitchenBazı yerlerde kış bazı yerlerde yaz olsa da dondurma günün en güzel ödülü olur
Özgürlük, gülümsemenin çehrede bıraktığı kıvrımlara yerleşir ve daha da büyür
Yardım etmek yalnızca bir tık kadar uzaktır
Yalnızca buraya tıklamak ve içinizden gelen bağışı yapmak demektir.
Yorumlar