İşi Gücü Bırakıp Kokoreççi Olmak İçin 1 Neden

Avrupa Birliği'ne girme sürecinde (sahi devam ediyor mu bu birliğe girme çabaları hala?) yasaklanacak olması konuşuldu, her tokuşturulan kadehin ardından akla geldi, seyyarı daha lezzetliydi, "Bizim oralarda bunu domatessiz yapıyorlar çok daha güzel oluyor"du, "Iyy nasıl yiyorsunuz bunu?" gafletine düşenler vardı derken bugün konuyu bambaşka bir yere çekiyoruz.

Bırakın işi gücü, verin istifayı, alın oradan bir 3 tekerli: Kokoreççi oluyoruz.

Evet, bugün burada, sahil kasabasında salaş bir balıkçı açma hayallerimizden vazgeçip koko'cu oluyoruz. Daha da gaz vermeden işin ikna ve neden kısmına geçelim: Kar marjı. İşi gücü bırakıp kokoreççi olmamızın tek sebebi kokorecin muazzam kar marjı.

"Tanesini 100 liradan satsa, 5000 koltuk dolu, iyi iyi baya iyi para" genlerini taşıdığımızdan (herkes gibi) mütevellit işin matematik kısmı baya heyecanlı ve mantıklı. Şöyle ki eti kendi üretmeyip dışarıdan alan bir kokoreççi için 2,5-3 kilo civarında olan tek bir şişin maliyeti 30-35 TL arası. Aynı zamanda bu şiş 20-25 arası yarım ekmek kokorece tekabül ediyor. Yani kaba bir hesapla yarım ekmek kokoreç aşağı yukarı 2,5 TL'ye geliyor.

En son ne zaman 2,5 TL'ye kokoreç yediniz? 10 yıl önce falan.

Tabii bu işin kirası, domatesi, baharatı, çalışanı ve bizim şu an aklımıza gelmeyen bir sürü fiyat kalemi daha var. Ancak biz yarım ekmek kokoreci 4,5 TL'ye de, 6 TL'ye de ve hatta 12 TL'ye de yediğimize göre diğer masraflardan yarım ekmek kokorece fiyat eklemesi yaparak kurtulabiliyoruz. Serbest piyasa ekonomisi, kokoreç olunca daha serbest. Süper.

Fikir aklına yatan girişimci arkadaşları yoruma, gizli kalmak isterlerse iletişim kutumuza bekliyoruz. "Siz bu işi çok kolay mı sandınız bre cahiller" diyecek kokoreççi okuyucularımız varsa bir danışmanlıklarını, olmadı dükkanlarını alabileceğimizi de söyleyelim.

Not: "Para keseriz para para"