Hayatta Sadece Annenizi Örnek Alarak Erdemli Olacağınıza Dair 12 İkna Edici Kanıt
21 Aralık 2015Andre Maurois, 'Başarısızlık ve felaketlere rağmen, hayata karşı güvenlerini sonuna kadar saklayabilen iyimser insanlar, daha çok iyi bir anne tarafından büyütülmüş olanlardır.' diyor. Bu söz aslında anne olmanın, bir çocuk yetiştirmenin, onu hayata hazırlıyor olmanın ne kadar zor ve ne kadar önemli olduğunu anlatıyor.
Fakat şöyle de bir şey var ki, bir kadın çocuk sahibi olduğu anda yazılımında kutsal bir güncelleme oluyor. Biliyoruz, siz bu yıl da onları hak ettikleri gibi dinlemediniz. Bakın, yapmayın çocuklar, pişman olursunuz. İleride 'keşke' dememek için annelerinizi dünyalar kadar sevmeniz yetmez. Onları örnek de almalısınız. Neden mi? Düşünün ki, bir oturuşta tencerelerce yaprak sarabilen bir anne şu hayatta neyi yapamasın? Her şeyi yapabilir! Her şeyi! Her! Onu geç, bütün o sarmalar pişerken sen de beklemeyi, yani sabretmeyi öğrenirsin. Win-win Bir kaşığa kırk mantı sığdırmak bu dünyanın gelmiş geçmiş en sağlam ve yararlı meydan okuması değilse biz de bir şey bilmiyoruz! Uyanık olun, anneleriniz gibi hırsınızı avantaja çevirmeyi öğrenin. Ailecek yaptığınız Pazar kahvaltılarınızın baş tacı sucuklu yumurtadaki, son sucuğun sahibi niçin hep sendin, hiç düşündün mü? Sırf sen ye, boğazından iki lokma nimet geçsin, vücuduna vitamin girsin diye girmediği şekil, yapmadığı şebeklik kaldı mı annenin? Kaşığın, acil durumlarda bir uçak da olabileceğini kimden öğrendin? 'Sen ıspanağı sadece tipini beğenmediğin için sevmiyorsun diye, aranızın kötü olması şart mı? Benim evladımın vücuduna vitamin girmesin mi?' demiş ve ıspanağı pasta yaparak seni şaşırtmıştır bu kadın! Pes etmemiş, sana o ıspanağı yedirmiştir! Hem de afiyetle... 'Anne bu pasta neden yeşil?' diye sorduğunda 'Ispanaklı çünkü yavrum.' cevabını almak, ıspanakla birlikte ön yargını da sana yedirmektir. Afiyet olsun. Altın günleri, 'Yan tarafa yeni komşu taşındı, hoş geldine gidelim'ler, 'Çocum çıksana sokağa, bak mahallede oynayın kardeş kardeş'ler, ergenliğin en ateşli zamanlarında 'Yabani olma, misafirlere merhaba de' diye zorlamalar ve daha neler neler... İşte bunlar hep sen asosyal olma diye. Ama dinleyen kim? En gelip geçici sıkıntılarında bile, saniyenin üçte birini kaplayacak bir sürede 'Senin neyin var?' sorusunu yöneltebildiği için midir ya da aslında sıkıntını sormadan bile biliyor olmasından mıdır bilinmez, annen, halinden en iyi anlayan insandır. Halden anlamayı göstermek, sana arkadaşlarınla, patates kızartmasıyla ketçap-mayonez gibi sıkı ve ayrılmaz bir dost olabilmeyi öğretir. Kendince ufak tefek hileleri de olsa, sana en az baban kadar güçlü olduğunu hissettirir anne. Güvenini kazanır. Her zaman arkanda olduğunu bilirsin. Yalnız kavanozların kapağını hemen açıveriyor ya da koca kanepeyi tek eliyle ittirip altını süpürebiliyor diye değil, seni her durumda yüreklendirdiği için... Onca kalabalığın arasında, en güzel en taze sebzeyi sadece sen ve kardeşlerin daha iyi beslensin diye büyük bir titizlikle seçer. Yetmez, kıran kırana bir pazarlığa girişmekten de çekinmez. Çünkü anne cesurdur, anne sana ailen için yapacağın her şeyin hep en iyi koşullarda olması gerektiğini ve bunun için biraz gözü kara olman gerektiğini öğretir. O muhallebinin üzerine Hindistan cevizini, bir parça kirazı ya da taze naneyi koyamadan, salataların üzerini domates kabuğundan güllerle donatmadan ya da televizyonun üzerini dantelle örtmeden içi rahat etmez. Zarafet, mutfaktan salona; baştan ayağa her tarafınızı sarmalıdır. Nezaket ve incelik çocuk yaşta, zarif anneler tarafından öğretilir. Annenin, akşam sofralarınızda tabaklara milimi milimine adil olarak böldüğü o çorba, yarısını kırıp kardeşine de verdiği o gofret, fırından yeni çıkardığı mis gibi kurabiyelerden biraz ayırıp üst komşunuza çıkarması bile sana adaletli ve paylaşmayı seven birisi olmayı öğretebilir. O bulaşıkları yıkarken onu izlemene izin vermesi mesela, ya da mutfağın batacağını bile bile seninle birlikte kek yapması, annenin ilk ve en iyi öğretmenin olduğunu kabul etmene yetmiyor mu? İnatçı olmayı, cesur olmayı, adil olmayı, sabırlı ya da fedakar olmayı en iyi kimden öğrendin? Şimdi telefonuna sarıl ve anneni ara... Belki ona, onu çok sevdiğini söyleyip sana öğrettikleri için teşekkür edersin.Çünkü anne sabırlıdır: Sana erdemli biri olabilmeyi öğretir
Çünkü anne inatçıdır: Sana hırsından faydalanmanı öğretir
Çünkü anne özverilidir: Sana fedakarlığı öğretir
Çünkü anne yaratıcıdır: Sana vizyon katar
Çünkü anne bilgedir: Sana ön yargılı olmamayı öğretir
Çünkü anne sosyaldir: Sana girişken olmayı gösterir
Çünkü anne halden anlar: Sana iyi bir dost olmayı öğretir
Çünkü anne güçlüdür: Sana çocuğunun kahramanı olman gerektiğini öğretir
Çünkü anne cesurdur: Sana gerektiğinde gözü kara olabilmeyi öğretir
Çünkü anne zariftir: Sana inceliği öğretir
Çünkü anne adildir: Sana paylaşmayı öğretir
Çünkü anne öğreticidir: Sen büyürken bilmen gereken ne varsa, hatta dahasını hatta hatta istemediğin kadar fazlasını öğretir